%0 Journal Article %A ShafiabadY, Abdollah %T Determining the Effectiveness of the Group Education of Seligman's Positive Psychology and the Islamic Approach based on Quranic Teachings on Increasing the Happiness of Married Women %J Journal of counseling research %V 17 %N 66 %U http://irancounseling.ir/journal/article-1-812-fa.html %R %D 2018 %K Positive Psychology, Quranic teachings, Happiness, %X هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش گروهی روان‌شناسی مثبت‌گرای سلیگمن و آموزه‌های قرآنی بر افزایش شادکامی زنان شاغل متأهل بود. روش: این پژوهش با طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‎آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان شاغل متأهل آموزش و پرورش شهر آمل در سال تحصیلی 96-1395 بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند با در نظر گرفتن نمره پایین شادکامی آکسفورد و ملاکهای ورود و خروج 75 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده در 3 گروه 25 نفر (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) گمارده شدند. هر دو گروه آزمایش 4 جلسه‎ی 90 دقیقه‎ای هفتگی، تحت آموزش‎های روان‌شناسی مثبت‎گرا و آموزه‎های قرآنی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. داده‌ها با استفاده از طرح اندازه‌گیری مکرر و آزمون d کوهن تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر کدام از روش‌های آموزشی بر افزایش شادکامی زنان شاغل متأهل تأثیر معنا‌داری داشت (01/0p<). با این وجود، روش مبتنی بر آموزه‌های قرآنی در مقایسه با روان‌شناسی مثبت‌گرا ‎مؤثرتر بود (01/0>p). نتایج پیگیری نیز نشان داد روش‌های آموزش‌ اثر ماندگاری داشته است (05/0>p). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش این نتیجه‎گیری به دست آمد که می‎توان از طریق آموزش مداخلات روان‌شناسی مثبت‌گرا و آموزه‌های قرآنی به افزایش شادکامی زنان کمک نمود. %> http://irancounseling.ir/journal/article-1-812-fa.pdf %P 33-58 %& 33 %! %9 Research %L A-10-881-2 %+ %G eng %@ 2717-400X %[ 2018