دوره 18، شماره 69 - ( 1-1398 )
جلد 18 شماره 69 صفحات 253-230 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mahmoudi N, mousavi R. Investigating the Effective Factors and Family Structure on Children's ADHD. QJCR 2019; 18 (69) :230-253
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-1031-fa.html
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-1031-fa.html
محمودی نسرین، موسوی رقیه، غلامعلی لواسانی مسعود، غباری بناب باقر. بررسی عوامل تاثیرگذار اقتصادی و ساختار خانواده بر اختلال بیش فعالی و نقص توجه کودکان. پژوهش های مشاوره. 1398; 18 (69) :230-253
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-1031-fa.html
دانشگاه شاهد
چکیده: (7488 مشاهده)
شرایط اقتصادی و خانوادگی، از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان کودک است.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل تاثیرگذار اقتصادی و خانوادگی بر نشانه های بیش فعالی و نقص توجه کودکان سنین 6-11 سال بود.
روش: در این پژوهش برای بررسی هدف تحقیق از روش تحقیق کیفی استفاده شد. لذا 13 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی با کمک مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و سپس داده‌های بهدست آمده از طریق روش تحلیل مضمون مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش در بخش کیفی پژوهش منجر به شناسایی چهار مقوله فرعی و دو مقوله اصلی شد.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد، خانواده کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه دارای درآمد پایین، داشتن سوابق بیکاری، فضای ناکافی منزل مسکونی، نداشتن اتاق اختصاصی کودک، سطح تحصیلات پایین، نداشتن اگاهی کافی درباره اختلال کودک و تک والدی/چند والدی بودن کودک بودند. و این عوامل احتمالا موجب افزایش نشانه های اختلال بیش فعالی می شود.
پیشنهاد می شود درمانگران در درمان کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه به عوامل استرس آور مانند شرایط اقتصادی و خانوادگی توجه نمایند.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل تاثیرگذار اقتصادی و خانوادگی بر نشانه های بیش فعالی و نقص توجه کودکان سنین 6-11 سال بود.
روش: در این پژوهش برای بررسی هدف تحقیق از روش تحقیق کیفی استفاده شد. لذا 13 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی با کمک مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و سپس داده‌های بهدست آمده از طریق روش تحلیل مضمون مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش در بخش کیفی پژوهش منجر به شناسایی چهار مقوله فرعی و دو مقوله اصلی شد.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد، خانواده کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه دارای درآمد پایین، داشتن سوابق بیکاری، فضای ناکافی منزل مسکونی، نداشتن اتاق اختصاصی کودک، سطح تحصیلات پایین، نداشتن اگاهی کافی درباره اختلال کودک و تک والدی/چند والدی بودن کودک بودند. و این عوامل احتمالا موجب افزایش نشانه های اختلال بیش فعالی می شود.
پیشنهاد می شود درمانگران در درمان کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه به عوامل استرس آور مانند شرایط اقتصادی و خانوادگی توجه نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/11/11 | پذیرش: 1398/5/15 | انتشار: 1398/5/15
دریافت: 1397/11/11 | پذیرش: 1398/5/15 | انتشار: 1398/5/15
فهرست منابع
1. اخوان کرباسی، صدیقه، گلستان، مطهره، فلاح، راضیه و صدربافقی، مهدخت (1386). بررسی شیوع اختلال بیش فعالی، کمبود توجه و تمرکز در کودکان 6 ساله شهر یزد. مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی - درمانی شهید صدوقی یزد. 15 (14). 29-34.
2. افروز، غلامعلی و عاشوری، محمد (1393)، مبانی روان‌شناختی مدیریت رفتار کودکان بی‌قرار و بیش‌فعال، انتشارات دانشگاه تهران.
3. ارجمندی، شهره؛ کیخاوندی، ستار؛ سایه میری، کورش (1394)، بررسی میزان شیوع اختلال نقص توجه وبیش فعالی در دانش آموزان دبستانی از دید معلمان و والدین: مطالعه مروری سیستماتیک و فراتحلیل، مجله اصول بهداشت روانی 17(5)، 219-213.
4. امانی، رضا؛ خواجه موگهی، ناهید (1384)، مقایسه الگوی تغذیه کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه و بی تحرکی با کودکان سالم، مجله علوم پزشکی تهران ایران، 37. 22-32.
5. بابک, ندا, حسینیان, سیمین, خیرخواه, محمدتقی, محمدی, محمدرضا. (1395). ﻣﻘﺎیﺴﻪ زﻣﺎن واﮐﻨﺶ و ﻋﻤﻠﮑﺮد در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﭘﺮﺧﻄﺮ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎ اﺧﺘﻼل ﮐﻢﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﯿﺶﻓﻌﺎﻟﯽ و ﮐﻮدﮐﺎن ﻋﺎدی. توانمندسازی کودکان استثنایی, 7(1), 53-62.
6. بیاتی، حمیدرضا.، پرورش، نوشین.، ضیالدینی، حسن. (1389). اختلال بیش فعالی- کمبود توجه (ADHD) و اختلال سلوک در کودکان با والدین مبتلا به اختلال وابستگی به مواد. اعتیاد و سلامت. 2 (3). 89-94.
7. پرویزی, مریم (۱۳۹۵)، بررسی پیش بینی کننده های جمعیت شناختی اختلال نقص توجه بیش فعالی، دومین کنفرانس ملی روانشناسی علوم تربیتی و اجتماعی، مازندران - بابل، موسسه علمی تحقیقاتی کومه علم آوران.
8. شعبانی، مینا.، یادگاری، امیر (1396). بررسی شیوع اختلالات بیش فعـالی و کمبود توجه در دانش آموزان دبستـانی شهر زنجان. مجله علمی پژوهشی دانشگــاه علـوم پزشکی زنجـان. 13 (51). 42-48.
9. کاپالکا، ج. (2009). مشاوره با پسران و مردان مبتلا به ADHD.. ترجمه موسوی، رقیه و ناصر رنجبر، هدیه (1397)، چاپ اول، انتشارات ارجمند.
10. عباسی، مسلم. درگاهی، شهریازی.، کریمی، کامبیز (1393). روابط خانوادگی، کیفیت زندگی و تاب اوری بین دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی و دانش آموزان عادی. فصلنامه نسیم تندرستی. 2 (3): 12-20.
11. میر‌نسب، میر محمود؛ منصور، محمود؛ افروز، غلامعلی؛ غباری بناب، باقر و به‌پژوه ، احمد (1387)، اثربخشی درمانگری رفتاری و شناختی-رفتاری بر کاهش نشانه‌های بالینی اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی کودکان، مجله پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 18(1): 69-84.
12. American Psychiatric Association: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. (2015). 5th edition. Arlington, VA., American Psychiatric Association.
13. Biederman . J, Fitzgerald . M, Spencer. J, Pradeep G. Bhide, Deirdre M. McCarthy, K. Woodworth Y, Saunders A, Stephen V. Faraone (2017)Is Paternal Smoking at Conception a Risk for ADHD? A Controlled Study in Youth With and Without ADHD. Journal of Attention Disorders, First Published 2 Feb 2017. [DOI:10.1177/1087054717690809]
14. Efron, D. Wijaya, M. Hazell, PH. (2018). Peer Victimization in Children With ADHD: A Community-Based Longitudinal Study. Journal of Attention Disorders, First Published 7 Sep 2018. [DOI:10.1177/1087054718796287]
15. Hamzeloo. M, Mashhadi. A, Salehi. J Fadardi (2012). The Prevalence of ADHD and Comorbid Disorders in Iranian Adult Male Prison Inmates. Journal of Attention Disorders, vol. 20, 7: pp. 590-598. [DOI:10.1177/1087054712457991]
16. Johnstone, C (2012). Parenting in adults with attention deficit/ activity disorder and (ADHD). Clinical Psychology Review. 32, 215-228. [DOI:10.1016/j.cpr.2012.01.007]
17. Jones. Sh, Hesse. M (2017) Adolescents With ADHD: Experiences of Having an ADHD Diagnosis and Negotiations of Self-Image and Identity. Journal of Attention Disorders, vol. 22, 1: pp. 92-102. [DOI:10.1177/1087054714522513]
18. Liu. TL, Yang. P, Ko .Ch H, Yen .JY, Yen Ch F . (2014 ). Association Between ADHD Symptoms and Anxiety Symptoms in Taiwanese Adolescents. Journal of Attention Disorders, vol. 18, 5: pp. 447-455. [DOI:10.1177/1087054712439936]
19. Luderer. M, Sick. Ch, Kaplan-Wickel. N, Reinhard. I, Richter. A, Kiefer. F, Weber. T (2018). Prevalence Estimates of ADHD in a Sample of Inpatients With Alcohol Dependence. Journal of Attention Disorders, First Published 7 Jan 2018. [DOI:10.1177/1087054717750272]
20. Nguyen Jenny, Sberna Hinojosa Melanie, Strickhouser Vega Sara, (2017). Family Predictors of Child Mental Health Conditions, Journal of Family Issues. 23: 24-32.
21. Mhalla . A, Guedria. A, Brahem. T, Amamou. B, Sboui. W, Gaddour. N, Gaha. L (2017). ADHD in Tunisian Adolescents: Prevalence and Associated Factors. Journal of Attention Disorders, vol. 22, 2: pp. 154-162. [DOI:10.1177/1087054717702217]
22. Moen . L, Hedelin. B, Hall-Lord. M L (2016) Family Functioning, Psychological Distress, and Well-Being in Parents with a Child Having ADHD, Journal of the American Psychiatric Nurses Association. vol. 6, 1. [DOI:10.1177/2158244015626767]
23. Montejo. M, Durán. M, Martínez .M, Hilari. A, Roncalli. A, Vilaregut. A, Montserrat Corrales. M. (2015) Family Functioning and Parental Bonding During Childhood in Adults Diagnosed With ADHD. Journal of Attention Disorders, First Published 24 Aug 2015. [DOI:10.1177/1087054715596578]
24. Rokeach . A, Wiener. W. (2017). Friendship Quality in Adolescents With ADHD. Journal of Attention Disorders, First Published 13 Oct 2017.
25. Safer.D (2015). Is ADHD Really Increasing in Youth? Journal of Attention Disorders, vol. 20, 7: pp. 590-598.
26. Talaei, A., Mokhber, N., Abdollahian, E., et al. (2010). Attention deficit/hyperactivity disorder: A survey on prevalence rate among male subjects in elementary school (7 to 9 years old) in Iran. J Atten Disord; 13(4): 386-90. [DOI:10.1177/1087054708329886]
27. Tophen, G.L, Wampler, K.S., G., & Rolling. E. (2011). Predicting parent and child outcomes of a Filial therapy program. Interactional Journal of play therapy. 20(2), 79-93. [DOI:10.1037/a0023261]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
