(نویسنده مسئول)، دکترای مشاوره، دانشیار، گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی، استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی.Mz.bahramabadi@yahoo.com
چکیده: (2382 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش میانجی حمایت سازمانی در رابطه بین خودکارآمدی شعلی و نجربه غرقه شدن در کار انجام شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود.
روش: جامعه آماری کلیه کارکنان شرکت نفت در سال 1400-1401 بودند و از این بین 320 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تجربه غرقه شدن در کار (طلابیگی، 1393)، پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت (1994) و پرسشنامه حمایت سازمانی آیزنبرگ (1986) بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از الگویابی معادلات ساختاری، با کاربرد نرمافزار AMOS و SPSS استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی شغلی اثر مستقیم و مثبت بر حمایت سازمانی و نجربه غرقه شدن در کاردارد (001/0 ≥P). همچنین حمایت سازمانی نقش مستقیم و مثبت در تبیین واریانس خودکارآمدی شغلی داشت (001/0 ≥P). در نهایت اینکه حمایتسازمانی در رابطه بین تجربه غرقه شدن درکار و خودکارآمدی شغلی نقش میانجی دارد (001/0 ≥P). نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش، سازمانها ممکن است با اجرای شیوههای منابع انسانی و با تسهیل رفتارهای رهبری تحول آفرین، تأثیر رفتار فعالانه کارکنان را تسهیل کنند، پس میتواند الهام بخش محققان و دست اندرکارانی که میخواهند تجربیات بهینه را در کار ایجاد، تقویت و تسهیل کنند، کمک کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره شغلی دریافت: 1401/11/3 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار: 1402/7/4