3 نتیجه برای نوروزی
پریسا غفوریان نوروزی، بهرامعلی قنبری هاشم آبادی، حسین حسن آبادی،
دوره 12، شماره 47 - ( 6-1392 )
چکیده
_ چکیده پژوهش حاضر با هدف مقایسهی اثر بخشی گروه درمانی با رویکرد وجودی و معنوی بر اعتماد، عزت نفس و اضطراب زنان مطلقه انجام شده است. تعداد 45 نفر از زنان مطلقهی مراجعهکننده به مراکز مشاوره و کلینیکهای مددکاری (آریا و بهار) شهر مشهد با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس پس از غربالگری انتخاب و به روش گمارش تصادفی در سه گروه به عنوان گروه آزمایش اول (وجودی)، گروه آزمایشی دوم (معنوی) و گروه کنترل قرار گرفتند. قبل از آغاز گروه تمامی اعضاء به سه پرسشنامه 16 عاملی کتل، عزت نفس کوپراسمیت و اضطراب اشپیلبرگر جهت سنجش میزان اعتماد، عزت نفس و اضطراب پاسخ دادند و سپس اعضای گروههای آزمایشی هر یک در 12 جلسهی 2 ساعته درمان (2بار در هفته) شرکت کردند. دادههای به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یکراهه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. گروه درمانی وجودی نسبت به گروه درمانی معنوی در افزایش اعتماد (04/18 = F و 01/0 > P)، افزایش عزت نفس (25/17 = F و 01/0 > P) و کاهش اضطراب (61/19 = F و 01/0 > P) در زنان مطلقه به طور معنادار بیشتر اثربخش بود. (01/0 >P). گروه درمانی وجودی و معنوی بر افزایش اعتماد و عزت نفس و کاهش اضطراب در زنان مطلقه اثربخش میباشند، اما اثربخشی گروه درمانی وجودی نسبت به گروه درمانی معنوی به طور معنادار بیشتر است.
ناصر نوروزی، علیرضا حاجی یخجالی، منیجه شهنی ییلاق، مرتضی امیدیان،
دوره 23، شماره 90 - ( 4-1403 )
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش چشمانداز آینده بر جهتگیری هدف و امید تحصیلی دانشآموزان پسر پایه یازدهم شهر باغملک انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون و با گروه گواه بود. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر پایه یازدهم شهر باغملک در سال تحصیلی 1401-1400 بود. از بین این افرد، 48 نفر که ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و در دو گروه آزمایش (24 نفر) و گواه (24 نفر) جایگذاری شدند. در این پژوهش از پرسشنامه جهتگیری هدف و پرسشنامه امید به تحصیل استفاده شد. پس از اجرای پیشآزمون، گروه آزمایش طی 9 جلسه 60 تا 90 دقیقهای، مداخلهی آموزشی چشمانداز آینده را دریافت کردند. سپس از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تکمتغیری نشان داد که آموزش چشمانداز آینده بر ابعاد جهتگیری هدف (تسلطگرا، تسلطگریز، عملکردگرا و عملکردگریز) و امید تحصیلی در دانشآموزان پسر پایه یازدهم به صورت معناداری اثر بخش است (005/0>p).
نتیجهگیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش چشمانداز آینده بر جهتگیری هدف و امید تحصیلی اثر بخش است و میتواند برای بهبود وضعیت امید تحصیلی و جهتگیری هدف در دانشآموزان پسر پایه یازدهم استفاده گردد.
مطهره نوروزی، محمدسجاد صیدی، علیرضا رشیدی،
دوره 24، شماره 94 - ( 5-1404 )
چکیده
هدف: سندروم آشیانه خالی نوعی احساس غم و تنهایی است که والدین یا سرپرستان پس از ترک خانه توسط فرزندان تجربه میکنند. این پژوهش با هدف واکاوی راهبردهای مقابلهای والدین درگیر این سندروم که از بهزیستی روانشناختی بالایی برخوردارند، انجام شد.
روش: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی اجرا شد. در سال 1402، 137 نفر از والدین شهرستان اسلامآباد غرب به «مقیاس بهزیستی معنوی» (دهشیری و همکاران، 1392) پاسخ دادند. از میان آنان، 23 نفر که نمرهای بالاتر از یک انحراف معیار نسبت به میانگین کسب کرده بودند، انتخاب شدند و در نهایت، 13 نفر با استفاده از نمونهگیری هدفمند و بر اساس ملاکهای ورود در مطالعه شرکت کردند. دادهها از طریق مصاحبههای بیساختار گردآوری و با روش کولایزی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند.
یافتهها: تحلیل تجارب شرکتکنندگان منجر به شناسایی 251 کد باز، 39 کد محوری و 3 کد انتخابی شامل راهبردهای مقابلهای فردی، خانوادگی و اجتماعی شد.
نتیجه گیری: بهرهگیری از راهبردهای فردی مانند خودآگاهی و مثبتاندیشی، راهبردهای خانوادگی همچون تقویت ارتباط و همدلی، و راهبردهای اجتماعی از جمله مشارکت در فعالیتهای مذهبی و اجتماعی میتواند به کاهش علائم سندروم آشیانه خالی و سازگاری بهتر والدین کمک کند.
