مریم هرمزی، کیومرث فرح بخش، مریم غلامزاده جفره،
دوره 23، شماره 89 - ( 4-1403 )
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی کنشهای ارتباطی ازدواجهای موفق بود. روش: این مطالعه به شیوهی کیفی و بر مبنای نظریه داده بنیادانجام شد.
جامعه: پژوهش شامل زوجهای موفق بر اساس اذعان خودشان، بررسی دستاوردهای زندگی مشترک و اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ (1993) که فرم کوتاه آن توسط (علیدوستی و همکاران اعتباریابی شده)، افراد پس از کسب نمره (بالاتر از 33) در مقیاس ازدواجهای موفق و رضایتمند انتخاب شدند. در مجموع، (10 زوج) درشهر اهواز سال 1401 با نمونهگیری هدفمند تا اشباع نظری دادهها مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمعآوری دادهها، مصاحبه نیمه ساختاریافته و با استفاده از روش تحلیل مقایسه مداوم استراوس و کوربین بود.
یافتهها: تحلیل یافتهها نشان داد که کنشهای ارتباطی در ازدواجهای موفق چهار مولفه اصلی شامل، کارکردهای خانوادۀ اصلی، عوامل شکلگیری ازدواج مناسب؛ مهارتهای ارتباطی مؤثر و شکلگیری شخصیت در دوران کودکی است.
نتیجهگیری: ازدواج موفق به بافت خانوادگی افراد مرتبط است. لذا متخصصان میتوانند با بهرهگیری از مفاهیم مستخرج دراین پژوهش، ویژگیهای ارتباطی خانوادههای موفق شناسایی و بررسی شده که در مشاوره زوج درمانی مشاوره پیش از ازدواج رهگشا است