هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی - رفتاری حضوری و مجازی بر اختلال استرس پس از سانحه در روابط فرازناشویی صورت گرفت.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با اجرای پیش آزمون و پس آزمون بود که از بین کلیه زوجین درگیر با مسآله خیانت زناشویی (زن خیانت دیده) مراجعه کننده به کلینیک تخصصی مشاوره و روانشناختی شهر قزوین 36 زوج که ملاکهای ورود به جلسات درمانی را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شیوهی جایگزینی تصادفی در سه گروه 12 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) جایگزین شدند. آزمودنیهای گروه زوج درمانی شناختی-رفتاری حضوری و مجازی هرکدام، 12 جلسه 5/1 ساعته زوج درمانی شناختی رفتاری دریافت نمودند و گروه گواه هیچگونه مداخلهای دریافت ننمود. ابزار جمعآوری دادهها شامل مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی(اشل) بود. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین زوجین گروههای آزمایش و کنترل در متغیره وابسته (علائم استرس پس از سانحه) تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که با وجود اثر معنادار هر دو روش، روش حضوری، موفق تر عمل کرده است.
نتیجه گیری: از نتایج پژوهش میتوان در راستای مداخله درمانی شناختی-رفتاری به هر دو صورت حضوری و مجازی برای زوجین درگیر با اختلال استرس پس از سانحه ناشی از روابط فرازناشویی استفاده نمود.
