دوره 24، شماره 93 - ( 1-1404 )
جلد 24 شماره 93 صفحات 63-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Behrouznia H, Salehi K, Madani Y, Shahmoradi S. The Effectiveness of Single-Session Therapy (SST) on Marital Intimacy of Couples: A Mixed-Methods Explanatory Study. QJCR 2025; 24 (93) : 2
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-2167-fa.html
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-2167-fa.html
بهروزنیا هلیا، صالحی کیوان، مدنی یاسر، شاهمرادی سمیه. اثربخشی رواندرمانی تک جلسه ای (SST) بر صمیمیت زناشویی زوج‌ها: یک مطالعه آمیخته تبیینی. پژوهش های مشاوره. 1404; 24 (93) :30-63
URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-2167-fa.html
(نویسنده مسئول)، دکتری سنجش آموزش، دانشیار گروه روشها و برنامهریزی آموزشی و درسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. keyvansalehi@ut.ac.ir
چکیده: (686 مشاهده)
هدف: رواندرمانی تک‌جلسه‌ای شیوه‌ای است که با هدف رسیدگی به مسائل مراجع در کوتاه‌ترین زمان ممکن طراحی شده و بر کارایی و استفاده حداکثری از زمان تاکید دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی تک‌جلسه‌ای بر صمیمیت زناشویی انجام شد.
روش: این مطالعه با استفاده از روشهای آمیخته تبیینی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زوج‌های مراجعه‌کننده به کلینیک به‌زیست تهران در سال 1402 با مشکلات زناشویی بودند که از بین آن‌ها 30 زوج به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. در بخش کمّی، تأثیر این مداخله با روش شبه‌آزمایشی، طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و استفاده از مقیاس صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون (1983) در زوج‌ها بررسی و تحلیل شد. در بخش کیفی نیز با همان افراد گروه آزمایش مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته انجام و داده‌ها با روش پدیدارشناسی توصیفی وبه شیوه کلایزی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج بخش کمّی نشان داد که رواندرمانی تک‌جلسه‌ای به‌طور معناداری بر بهبود صمیمیت زناشویی تأثیر دارد. (0.05P ≤ ) یافته‌های بخش کیفی نیز حاکی از بهبود صمیمیت زوج‌هایی بوده که این تغییرات با خرده‌مقیاس‌ها و سؤالات پرسش‌نامه صمیمیت زناشویی همسو و نتایج کمّی را تبیین می‌نمایند.
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان می‌دهد که رواندرمانی تک‌جلسه‌ای می‌تواند به عنوان رویکردی عملی، کوتاه‌مدت و مؤثر برای بهبود صمیمیت زناشویی مورد استفاده قرار گیرد و نتایج آن می‌تواند برای درمانگران و محققان آینده مفید بوده و زوج‌ها را به بهره‌گیری از این شیوه برای ایجاد صمیمیت بیشتر در زندگی مشترکشان ترغیب نماید.
روش: این مطالعه با استفاده از روشهای آمیخته تبیینی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زوج‌های مراجعه‌کننده به کلینیک به‌زیست تهران در سال 1402 با مشکلات زناشویی بودند که از بین آن‌ها 30 زوج به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. در بخش کمّی، تأثیر این مداخله با روش شبه‌آزمایشی، طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و استفاده از مقیاس صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون (1983) در زوج‌ها بررسی و تحلیل شد. در بخش کیفی نیز با همان افراد گروه آزمایش مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته انجام و داده‌ها با روش پدیدارشناسی توصیفی وبه شیوه کلایزی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج بخش کمّی نشان داد که رواندرمانی تک‌جلسه‌ای به‌طور معناداری بر بهبود صمیمیت زناشویی تأثیر دارد. (0.05P ≤ ) یافته‌های بخش کیفی نیز حاکی از بهبود صمیمیت زوج‌هایی بوده که این تغییرات با خرده‌مقیاس‌ها و سؤالات پرسش‌نامه صمیمیت زناشویی همسو و نتایج کمّی را تبیین می‌نمایند.
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان می‌دهد که رواندرمانی تک‌جلسه‌ای می‌تواند به عنوان رویکردی عملی، کوتاه‌مدت و مؤثر برای بهبود صمیمیت زناشویی مورد استفاده قرار گیرد و نتایج آن می‌تواند برای درمانگران و محققان آینده مفید بوده و زوج‌ها را به بهره‌گیری از این شیوه برای ایجاد صمیمیت بیشتر در زندگی مشترکشان ترغیب نماید.
شماره‌ی مقاله: 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره خانواده
دریافت: 1403/11/17 | پذیرش: 1404/3/7 | انتشار: 1404/4/28
دریافت: 1403/11/17 | پذیرش: 1404/3/7 | انتشار: 1404/4/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
